(3)

Epoka Renesansu - odrodzenie w szermierce
   

Walka na rapiery i lewaki z przełomu XVI i XVII wieku. Rycina z dzieła Capo Ferro : "Gran Simulacre del'Arte e de uso della Scherma" z 1610 roku.

Rozwój techniki władania białą bronią związany jest z zastąpięniem miecza lżejszą bronią - rapierem i szpadą dworską. W Polsce i na Węgrzech dominowała broń wschodnia - szabla. Lżejsza broń umożliwiała wykonywanie nią zasłon, choć pozostałości po obronie tarczą długo utrzymywały się w szermierce. W XVII w. w walce na rapiery zasłaniano się lewakami (krótkie sztylety), okutymi rękawicami bądź płaszczem trzymanym w lewej ręce.

Puginał (lewak) z 1650 r. - do parowania natarć rapieremRapier z ok. 1630 r. - z rozbudowaną osłoną dłoniSzpada dworska z ok 1740 r.

Broń pojedynkowa : puginał (lewak) rapier i szpada dworska
 
       

Szermierka japońskich samurajów
       

Miecz samurajski z XVII w. - wakizaszi z drewnianą pochwą pokrytą laką. Używany do boju, a także do rytualnego samobójstwa - seppuku.

Wojownik samurajski w hełmie - kabuto.

Historia japońskich rycerzy - smurajów obejmuje okres od XII do XIX wieku. Obowiązywał ich rycerski kodeks honorowy bushido. Samuraj do walki używał dwóch mieczy : dłuższego - katana i krótszego - wakizaszi.

Kendo - trening szermierzy
       

  Bambusowy miecz do kendo - w kształcie przypomina miecze samurajów

Tradycję samurajów kontynuuje japońska szermierka - kendo. Do walki używa się bambusowych mieczy i mocnych masek.
       
   

poprzednia strona

  

następna strona